Het Groninger Museum organiseerde in 2002 een grote tentoonstelling van het werk van Ruslands favoriete schilder: Ilja Repin. Vier keer ging ik ernaartoe, om te verdrinken in ‘De Wolgaslepers’. Een enorm schilderij dat al van verre mijn aandacht trok. Repin schilderde het in de periode 1870 – 1873 met als doel de geestelijke en fysieke kracht van deze mensen te benadrukken.
‘De Wolgaslepers’ hangt al weer jaren in St. Petersburg en in plaats van het echte schilderij moet ik het sindsdien doen met een afbeelding ervan in een catalogus. Het licht en de warme kleuren van de rivier en het oeverzand staan ook hierop in schril contrast tot de slepers. De intensiteit van die kleuren en de indringende, gedetailleerde wijze, waarop Repin de mensen geschilderd heeft, trekken mij het schilderij in en openen mijn hart voor de mensen. Slaven, arbeiders zonder macht. En tegelijkertijd de kracht om samen een heel schip vooruit te trekken. Hoe sterk zijn deze mensen, hoe krachtig is hun verbinding.
Dit schilderij leert mij dat je verder moet zien dan je ogen kijken kunnen. Dat medelijden en snelle oordelen dan plaats maken voor een beeld waarin alle ruimte is voor de kwaliteiten en de kracht van die ene mens. En dat het zwaarste schip nog vooruit komt wanneer mensen zich verbinden.
Gekozen door:
Marlijn Nijboer
@marlijnnijboer
